با نگاهی به عملکرد سازمان مجاهدین خلق از بعد از شکل گیری نطام مقدس جمهوری اسلامی ایران می توان به این نتیجه رسید که این سازمان همواره در برهه های حساس تاریخی در مقال مردم ایران اسلامی قرار گرفته است.
کارنامه فعالیت های تروریستی سازمان مجاهدین خلق از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون نه تنها این سازمان را به مهم ترین گروه تروریستی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل کرده است بلکه آن را به عنوان یک سازمان تروریستی، سال ها در لیست گروه های تروریستی آمریکا، اروپا و استرالیا گنجانده است.
فعالیت های تروریستی مجاهدین خلق متأثر از سه عامل شرایط سیاسی – اجتماعی حاکم بر ایران در دوره پهلوی، اندیشه های چپ گرایانه و التقاطی سازمان، و ناکامی سازمان در فضای سیاسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفته و حمایت مستقیم قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای نقش موثری در گسترش و تداوم اقدامات تروریستی آنان داشته است.
با وجود این، با بن بست استراتژیک سازمان مجاهدین خلق پس از حمله آمریکا به عراق و سقوط رژیم صدام، این سازمان پس از حدود پنج دهه فعالیت تروریستی – که ایران را به یکی از بزرگ ترین قربانیان اقدامات خشونت بار تروریستی در جهان تبدیل کرده بود – در شرایط کنونی در صدد تحولی ماهیتی و کارکردی برآمده است.
سازمان مجاهدین خلق یکی از گروه های تروریستی است که بیشترین فعالیت های تبلیغاتی و نظامی علیه نظام جمهوری اسلامی را سازماندهی کرده است. این سازمان با ورود به فاز نظامی و آغاز جنگ مسلحانه از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ به همکاری با غرب و سپس صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران پرداخت.
آنها پس از جنگ تحمیلی نیز به فعالیت های ضد ایرانی خود ادامه داده و علاوه بر اقدامات تروریستی علیه مسئولین و مردم ایران، پی گیری سیاست های ایذایی علیه منافع ملی ایران از طریق لابی های امنیتی و پارلمانی در اروپا و امریکا و برپایی نشست ها و تظاهرات متعدد، جاسوسی و ارائه اطلاعات از برنامه هسته ای ایران، تشدید فشارها علیه ایران در پرونده آمیا، حقوق بشر و مسئله هسته ای و اختلاف افکنی در روابط ایران و همسایگان را نیز در کارنامه فعالیت های خود گنجانده اند.
از سوی دیگر این سازمان با استقرار در پایگاه های نظامی خود در عراق، به عنوان متحد استراتژیک و ارتش خصوصی صدام، در سرکوب قیام شیعیان و کردهای عراق در سال ۱۹۹۱ نیز نقش داشته است. مجموعه این فعالیت ها سبب شده است این سازمان در لیست گروه های تروریستی آمریکا، اتحادیه اروپایی، کانادا و کشورهای دیگر قرار گیرد.
با وجود این، پس از حمله آمریکا به عراق و محاصره نیروهای آن در پایگاه اشرف، انتقال مسئولیت کنترل آنان به ارتش عراق و ضرب الاجل دولت عراق برای خروج آنان از این کشور و همچنین در پرتو تحولات درونی این سازمان مانند ناپدید شدن مسعود رجوی (سرکرده سازمان) و گسترش فعالیت های مریم رجوی در اروپا، نام این سازمان از لیست گروه های تروریستی در انگلیس و سپس اتحادیه اروپایی و رویکردهای موافق و مخالف با آنها در آمریکا و اروپا و … این سازمان در شرایط حساس، پیچیده و مبهمی قرار گرفته است.
فعالیت این گروه در آلبانی و رویکردهایی که این سازمان در آلبانی بر علیه مردم ایران اسلامی گرفته اند، نیز نشان داد که این سازمان همچنان تلاش دارد تا در مواجهه با مردم ایران اسلامی، نگاهی تخریب گرایانه و تروریستی داشته باشد.
در زمانی این نگاه تروریستی به حذف فیزیکی و انجام ترور های فیزیکی می رسید ولی اکنون این ترورها با ایجاد مزرعه های ترول ها و ایجاد گروه های اوباش مجازی به ترور های نرم و شخصیتی رسیده است.
با این پیشینه یقینا آنچه که در اذهان مردم ایران اسلامی است، مخالفت و مخالفت و مخالفت با مردم ایران است. این نوع مخالفت ها که به بدترین شکل ممکن روی داده و ایستادن در کنار دشمنان ایران اسلامی، همه و همه این سازمان را در میان مردم ایران منفور و منفورتر کرده است.
این نفرت از سازمان و نداشتن جایگاه اجتماعی در میان مردم ایران اسلامی به قدری صدایش بلند است که برخی از مقامات آمریکایی نیز برای تبری جستن از اعضای سازمان مجاهدین خلق به زبان آمده اند.
الیزابت استیكنی یكی از سخنگویان فارسی زبان وزارت امور خارجه آمریكا آمریکاست او در واکنش به حضور برخی از مقامات امریکایی در نشست سالیانه مجاهدین خلق می گوید كه افراد برجسته حاضر در نشست گروه ها(ضد ایرانی) دولتی نیستند و سازمان مجاهدین خلق (منافقین)نزد مردم ایران جایگاهی ندارد.
وی در مصاحبه با شبكه تلویزیونی دویچه وله افزود: كسانی كه با گروه های دیگر صحبت می كنند ، كارمندان دولت آمریكا نیستند. قبلا گفتیم و الان نیز می گوییم كه سازمان مجاهدین خلق(منافقین) در نزد مردم ایران جایگاهی ندارد.
به یقین این نوع موضع گیری ها از سوی کشوری همچون آمریکا که به صورت رسمی بیان می شود، عدم وجود جایگاه وشانیت برای این سازمان از سوی این کشورها را نشان می دهد.
سازمان مجاهدین خلق، سازمانی شبه نظامی بود که از سال 1344 فعالیت خود را در ایران آغاز کرد، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 این سازمان که مدعی بود انقلاب اسلامی را انها به ثمر رسانده اند، به منازعه با ایران اسلامی پرداخت تا اینکه در سال 1360 با اعلام اقدام مسلحانه بر علیه جمهوری اسلامی ایران دست به اسلحه برد و با انجام عملیات های تروریستی در ابعاد کوچک و بزرگ بیش از 17 هزار نفر از مردم ایران اسلامی را به شهادت می رسانند که مهمترین این اقدامات بمب گذاری در بخست وزیر و دفتر حزب جمهوری اسلامی ایران است که در این دو حادثه رییس جمهور، نخست وزیر و رییس دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران به شهادت می رسند. بعد از فراز سازمان از ایران به دامان صدام حسین، دیکتاتور عراق رفته و در مقابل کشور خودشان اسلحه به دست گرفته و در دو عملیات بر علیه جمهوری اسلامی ایران شرکت می کنند.
بعد از پذیرش صلح از سوی ایران و عراق، سازمان مجاهدین خلق با حمایت تجهیزاتی از سوی صدام حسین با خیال چند روزه فتح تهران به ایران حمله می کند که با ورود به ایران اقدامات شنیعی همچون آتش زدن انسانها و به دار آویختن آنها دست می زند.
این سازمان هم اکنون خود را داعیه دار حقوق بشر و آلترناتیو جمهوری اسلامی ایران دانسته و تمام تلاش خود را برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران انجام می دهد.
این سازمان بعد از حدود 25 سال حضور در عراق با پایان یافتن حکومت صدام حسین بر عراق، از این کشور اخراج شد و با حمایت های مالی برخی از کشورهای عربی و حمایت های مستقیم آمریکایی ها در آلبانی مستقر شد.