سازمان مجاهدین خلق، سازمانی شبه نظامی بود که از سال 1344 فعالیت خود را در ایران آغاز کرد، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 این سازمان که مدعی بود انقلاب اسلامی را انها به ثمر رسانده اند، به منازعه با ایران اسلامی پرداخت تا اینکه در سال 1360 با اعلام اقدام مسلحانه بر علیه جمهوری اسلامی ایران دست به اسلحه برد و با انجام عملیات های تروریستی در ابعاد کوچک و بزرگ بیش از 17 هزار نفر از مردم ایران اسلامی را به شهادت می رسانند که مهمترین این اقدامات بمب گذاری در بخست وزیر و دفتر حزب جمهوری اسلامی ایران است که در این دو حادثه رییس جمهور، نخست وزیر و رییس دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران به شهادت می رسند. بعد از فراز سازمان از ایران به دامان صدام حسین، دیکتاتور عراق رفته و در مقابل کشور خودشان اسلحه به دست گرفته و در دو عملیات بر علیه جمهوری اسلامی ایران شرکت می کنند.
بعد از پذیرش صلح از سوی ایران و عراق، سازمان مجاهدین خلق با حمایت تجهیزاتی از سوی صدام حسین با خیال چند روزه فتح تهران به ایران حمله می کند که با ورود به ایران اقدامات شنیعی همچون آتش زدن انسانها و به دار آویختن آنها دست می زند.
این سازمان هم اکنون خود را داعیه دار حقوق بشر و آلترناتیو جمهوری اسلامی ایران دانسته و تمام تلاش خود را برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران انجام می دهد.
این سازمان بعد از حدود 25 سال حضور در عراق با پایان یافتن حکومت صدام حسین بر عراق، از این کشور اخراج شد و با حمایت های مالی برخی از کشورهای عربی و حمایت های مستقیم آمریکایی ها در آلبانی مستقر شد.
مردم آلبانی از سال 2016 که سازمان مجاهدین خلق وارد این کشور شد، روی خوش به خود ندیده اند.
اگر سخنان اولسی یارچی به عنوان روزنامه نگار آلبانیایی را ملاک قرار دهیم، مردم کشور آلبانی به هیچ عنوان حاضر به پذیرش سازمان مجاهدین خلق در کشور خود نبوده اند.
اولسی یازچی می گوید:
مجاهدین خلق (گروهک منافقین) با دعوت مردم آلبانی به این کشور نیامدهاند بلکه در سال ۲۰۱۶ توسط اوباما به آلبانی تحمیل شدند.
او در گفتگو های مختلفی که با رسانه های جهانی داشته است، به این تحمیل شدگی اشاره دارد و معتقد است که مردم این کشور در حال حاضر با حضور اعضای سازمان مجاهدین خلق در کشور خود مخالفند و اعتراض شدیدی نسبت به این موضوع دارند.
این روزنامه نگار البانیایی می گوید: «آلبانیایی ها میدانند که سازمان مجاهدین خلق یک سازمان تروریستی است که تا سال ۲۰۱۲ در لیست گروههای تروریستی ایالات متحده و اتحادیه اروپا قرار داشت. آلبانیایی ها به دلیل میزبانی دولت شان از مجاهدین خلق بسیار نگران هستند. بسیاری از آنها در گذشته اعتراض کرده و خواستار اخراج آنها شدهاند، اما دولت آلبانی با ارعاب شهروندان تلاش کرده تا جلوی اعتراضات را گرفته و اجازه طرح پرسش ندهد».
هر چند که مردم کشور آلبانی بخصوص تیرانا و دورس که در نزدیکی این کمپ قرار دارد، اعتراضات شدیدی را به حضور مجاهدین خلق در کشور آلبانی داشته اند، و هر بار نیز با این اعتراضات با خشونت برخورد شده است.
اما بازهم مردم آلبانی از خواسته خود کوتاه نیامده اند، و این اعتراضات با به روش های مختلف انجام داده اند.
نمونه آخر این اعتراضات را می توان اعتراضات مردم دورس دانست. مردم دورس در آخرین اعتراض خود، با ساخت قبرستان در نزدیکی کمپ تیرانا مخالفت کرده و با برگزاری تظاهراتی که به خشونت نیز انجامید این اقدام را محکوم کردند.
این اعتراضات که نشان دهنده نارضایتی مردم البانی از حضور مجاهدین خلق در کشور آلبانی است می بایست مقامات آلبانی را به این نکته نزدیک کند که مردم کشورشان، حضور مجاهدین خلق را به ضرر خود می دانند و آنان را مخل امنیت و آرامش خود می بینند، پس لازم است که این دولتمردان مقابل اقدامات سازمان مجاهدین خلق بایستند و فعالیت های این سازمان را محدود کنند.
اقدام عملی ای که می توان در این زمینه پیشنهاد داد، جلوگیری از برگزاری نشست های سالیانه سازمان مجاهدین خلق در آلبانی است.
مقامات کشور آلبانی باید اعتراضات مردم خود را ببینند و اجازه ندهند که در اقدام اول اعضای سازمان مجاهدین خلق اقدام به برگزاری نشست های سالیانه خود در آلبانی کنند، چرا که این نشست ها تبعات بسیار منفی و بد امنیتی را برای مردم و آلبانی به همراه خواهد داشت.
و در مرحله بعد خواستار اخراج این سازمان تروریستی که به رفتار فرقه ای گرویده است، از کشورشان باشند.